Rehabilitacja w chorobach neurologicznych

Rehabilitacja w chorobach neurologicznych

Stwardnienie rozsiane (SM), stwardnienie zanikowe boczne (SLA), choroba Parkinsona, polineuropatia to tylko kilka przykładów najczęściej występujących chorób neurologicznych w których odpowiednio prowadzona rehabilitacja jest w stanie spowolnić lub wręcz zatrzymać postęp choroby a niekiedy przynieść zdecydowaną poprawę stanu. Niestety specyfika tych chorób często utrudnia pacjentom dotarcie do gabinetu dlatego też rehabilitacja domowa wydaje się być najlepszym rozwiązaniem dla tych pacjentów.

 STWARDNIENIE ROZSIANE (SM)
Stwardnienie rozsiane (SM – sclerosis multiplex) jest chorobą centralnego układu nerwowego o podłożu autoimmunologicznym.. Choroba objawia się przede wszystkim osłabieniem i porażeniem mięśni. Mogą wystąpić zaburzenia równowagi, widzenia i czucia, a także zaburzenia mowy i trudności z utrzymywaniem i oddawaniem moczu oraz stolca. Ważną rolę w podtrzymaniu sprawności a także możliwym opóźnianiu postępów choroby spełnia rehabilitacja, często pacjenci wymagają konsultacji psychologicznej oraz pracy z logopedą.

POLINEUROPATIA
Polineuropatia jest zespołem klinicznym, którego podstawową cechę stanowi jednoczesne upośledzenie funkcji wielu nerwów obwodowych. Choroba charakteryzuje się niedowładem mięśni z ich zanikiem, zaburzeniami czucia powierzchownego i głębokiego oraz bólami neuropatycznymi. Prawidłowo prowadzona rehabilitacja często pozwala na całkowity powrót do sprawności.

STWARDNIENIE ZANIKOWE BOCZNE (SLA)
Stwardnienie zanikowe boczna (SLA) jest bardzo poważnym schorzeniem centralnego i/lub obwodowego układu nerwowego. Upośledzenie nerwów obwodowych, szczególnie w rogach przednich rdzenia kręgowego prowadzi do zaniku mięśni, osłabienia i mimowolnych drżeń mięśni. Inne objawy to osłabienie mięśni aparatu mowy, żuchwy i przełyku, jednym z charakterystycznych objawów jest zanik i osłabienie mięśni rąk (dłoni). Istotne znaczenie dla chorych na SLA stanowi rehabilitacja. Ćwiczenia aktywizują zachowane funkcje ruchowe, zapobiegają usztywnieniu stawów i zmniejszają spastyczne kurcze mięśni a także przeciwdziała zanikom.

CHOROBA PARKINSONA
Należy do grupy chorób zwyrodnieniowych układu nerwowego. Najbardziej charakterystycznymi objawami choroby Parkinsona są: drżenie rąk, ramion, nóg, żuchwy i twarzy, sztywność kończyn i tułowia, spowolnienie ruchów, upośledzenie koordynacji ruchowej i równowagi. Choroba ma charakter przewlekły i postępujący – objawy ulegają nasileniu wraz z rozwojem choroby. Leczenie tej choroby to podawanie prekursorów dopaminy (farmakoterapia) oraz odpowiednia fizjoterapia.